Roepingenzondag

Ieder jaar bidden we als kerk voor roepingen, met name op de 4e zondag van Pasen (11 mei). De katholieke Kerk besteedt op die dag bijzondere aandacht aan de roeping tot het priesterschap, het diaconaat en het religieuze leven. De gelovigen worden op deze 'Wereldgebedsdag voor Roepingen' opgeroepen in het bijzonder te bidden voor nieuwe pastores ('herders') in de Kerk. Roepingenzondag werd ingesteld in 1963 tijdens het 2e Vaticaans Concilie.

Het Tweede Vaticaans Oecumenisch Concilie, ook bekend als Vaticanum II, werd van 1962 tot 1965 gehouden en is bekend geworden als de kerkvergadering van het 'aggiornamento': het 'bij de tijd brengen' (moderniseren) van de Kerk; Vaticanum II is de basis voor het kerkelijk en gelovig leven in de 21e eeuw.

De kerk nu kan niet zonder priesters, net zo min als ze kan voortbestaan zonder gelovige leken en vrijwilligers. Laten we dan dikwijls bidden voor roepingen, dat eenieder mag ontdekken waartoe God hem/haar heeft geroepen. Het gebed vormt veelal de “humus”, waardoor roepingen kunnen ontluiken en gedijen.

                                                                                                                                            Pastoor C. Müller

Paus Franciscus overleden

In de morgen van de 2^e paasdag (21 april) overleed te Rome Paus Franciscus. Net als zijn directe voorgangers (Paus Benedictus XVI en Johannes-Paulus II) heeft hij heel wat werk verzet en in gang gezet. Franciscus stond twaalf jaar aan het hoofd van de katholieke kerk. Afgelopen maanden ging zijn toestand hard achteruit. Franciscus deed zijn naam eer aan die hij als paus verkozen had; hij was begaan met de armen, net als zijn “patroon”, de heilige Franciscus van Assisi. Waar Benedictus vooral een theoloog en leraar was, daar was Franciscus met name pastoraal gericht, o.m. in zijn apostolische brieven.

De Argentijn Jorge Mario Bergoglio werd in 2013 als eerste geestelijke van het zuidelijk halfrond paus. Hij nam de naam Franciscus aan, naar de Heilige die in extreme armoede leefde. Hij streefde naar een arme kerk ‘voor de armen’. Zijn pausschap stond in het teken van soberheid, barmhartigheid en zorgen voor Gods Schepping.

Paus Johannes Paulus II benoemde Bergoglio in 1992 tot hulpbisschop. Zes jaar later werd hij aartsbisschop van Buenos Aires en in 2001 werd Bergoglio kardinaal. In 2013 trad zijn voorganger Benedictus XVI om gezondheidsredenen onverwachts af en tot ieders verrassing werd Bergoglio tot hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk gekozen. Daarmee ontstond de unieke situatie dat er twee levende pausen waren, die duurde tot oudjaarsdag 2022, toen Benedictus overleed op 95-jarige leeftijd. Volgens de katholieke telling was Franciscus de 266ste paus. Moge hij rusten in vrede.

Heiligverklaring Carlo Acutis 27 april 2025 (2)

In deze editie van ’t Klokje wil ik de lezer nogmaals attenderen op het leven van een opmerkelijke Italiaanse jongen, Carlo Acutis. Ondanks zijn diepe geloof was Carlo een gewone tiener met alledaagse hobby’s. Hij hield van voetbal – zijn favoriete club was AC Milan – en speelde graag videogames zoals Pokémon en Halo. Hij was dol op dieren en had meerdere huisdieren, waaronder vier honden, twee katten en goudvissen.

Carlo werd geboren in Londen, Engeland, maar groeide op in Milaan, Italië. Hij was enig kind in een relatief rijk gezin dat cultureel katholiek was en hooguit twee keer per jaar naar de kerk ging. Toch zorgde deze beperkte geloofsopvoeding ervoor dat Carlo uitgroeide tot een grote heilige. Vanaf jonge leeftijd wilde Carlo al met zijn moeder geen kerk voorbij lopen zonder naar binnen te gaan en Jezus in het Allerheiligst Sacrament te begroeten. Op 18 mei 1991 werd hij gedoopt in Londen. Op 7-jarige leeftijd (16 juni 1998) ontving hij zijn Eerste Heilige Communie en begon dagelijks de Heilige Mis bij te wonen, een traditie die hij tot zijn dood volhield. Carlo ontving zijn Heilig Vormsel op 24 mei 2003.

Vanaf jonge leeftijd had Carlo een bijzondere relatie met de Eucharistie. Zijn bekendste uitspraak is: “De Eucharistie is mijn snelweg naar de hemel.” Voor hem was de aanwezigheid van Jezus in de Eucharistie cruciaal. Carlo’s geloof uitte zich niet alleen in gebed en het bijwonen van de Mis, maar ook in naastenliefde. Hij hielp daklozen en verdedigde kinderen die gepest werden. Een bijzonder voorbeeld hiervan is hoe hij tijdens een storm zonder schoenen thuiskwam, omdat hij ze had weggegeven aan een dakloze. Hij gaf vaak niet alleen uit overvloed, maar ook als hem dat zelf daadwerkelijk wat kostte. Door zijn geloof zo handen en voeten te geven, werden zijn ouders geraakt en zijn uiteindelijk ook praktiserend katholiek geworden.

Zijn missie beperkte zich niet tot de fysieke wereld. Carlo werd een digitale missionaris door websites te maken over Eucharistische wonderen, Mariaverschijningen, hemel, hel en vagevuur en engelen en demonen. Zijn website over Eucharistische wonderen werd wereldwijd bekend en is een belangrijk hulpmiddel voor geloofsonderricht.

Voor Carlo was elk mens uniek en geliefd door God als Zijn zoon of dochter. Hij benadrukte het belang van deze uniciteit, vooral in een tijd waarin jongeren zich vaak vergelijken met influencers, streven naar likes en worstelen met onzekerheden. Carlo zei hierover: “Iedereen wordt als uniek persoon geboren, maar velen sterven als een fotokopie.” 

Een paar maanden voordat Carlo Acutis stierf, voorspelde hij zijn eigen dood. Dit was toen hij nog niet ziek was. Dit heeft hij glimlachend op een video opgenomen en werd na zijn dood ontdekt op Carlo’s laptop door zijn moeder. Op 10 oktober 2006 ontving Carlo het sacrament van de ziekenzalving. Twee dagen daarna, op 12 oktober 2006, stierf Carlo Acutis op 15-jarige leeftijd aan acute leukemie. Zijn lijden droeg hij op aan de Heer, voor de paus en voor de Kerk. Op zijn begrafenis kwamen, voor zijn ouders onverwachts, enorm veel mensen. Zijn moeder, Antonia Salzano, had na zijn overlijden een droom waarin de heilige Franciscus van Assisi tegen haar zei: “Je zoon bezet nu een van de hoogste plaatsen in de hemel.” Later droomde ze van haar zoon Carlo. Hij zei tegen haar: “Mam, ik word zalig verklaard en even later zal ik heilig verklaard worden.” Ook vertelde Carlo in die droom dat zijn moeder en vader nog een tweeling zouden ontvangen. Enkele jaren later werd een tweeling geboren, Carlo’s jongere broer en zus. Carlo Acutis blijkt een inspiratiebron voor jongeren; als vriend en dienaar van Jezus. Carlo Acutis, bid voor ons.

                                                                                                                                            Pastoor C. Müller

Beloken Pasen (27 april)

Sinds het jaar van haar heiligverklaring kent onze kerk het gebruik om op Beloken Pasen de Zondag van de goddelijke Barmhartigheid te vieren. De heilige die hier bedoeld wordt betreft de Poolse zuster Faustina (1905-1938). Ze werd op  30 april 2000 door de Poolse paus Johannes-Paulus II heiligverklaard. Ze kreeg tot taak om de medemensen te herinneren aan de waarheid omtrent de barmhartige Liefde van God voor elk van ons. In 1931 toonde de Heer Zich aan haar en droeg haar op : “Maak een afbeelding van Mij zoals gij Mij ziet en schrijf eronder : ‘Jezus, ik vertrouw op U !’ Ik zou willen dat deze afbeelding overal in de wereld vereerd wordt. Zij, die haar vereren, beloof Ik dat ze niet verloren zullen gaan... De lichtende witte straal betekent het water uit Mijn Zijde, dat de ziel reinigt ; de rode straal stelt Mijn Bloed voor dat de ziel leven geeft. Deze twee stralen verspreidden zich uit het diepst van Mijn Barmhartigheid, toen Mijn Hart werd doorboord door de lans. Zij beschermen de zielen die eigenlijk straf verdienen voor hun zonden. Gelukzalig de zielen die in de schaduw van deze stralen leven. De goddelijke Rechtvaardigheid zal hen sparen. Ik zal die huizen en zelfs die steden begenadigen en beschermen, waar deze afbeelding vereerd wordt. Rust noch vrede zal de mensheid kennen zolang zij zich niet richt naar Gods Barmhartigheid...”De verering van de Goddelijke Barmhartigheid, waartoe zij de aanzet had gegeven, beleefde een aanmerkelijke groei en dit vooral dankzij de verspreiding van de ikoon van de barmhartige Christus met daarbij het opschrift :“Jezus, ik vertrouw op U !”

Heiligverklaring Carlo Acutis 27 april 2025 (1)

In deze editie van ’t Klokje wil ik u alvast wijzen op de heiligverklaring van een Italiaanse jongen - Carlo Acutis. Hij werd geboren op 3 mei 1991 in Londen en verhuisde op jonge leeftijd naar Milaan. Al vroeg toonde hij een diepe liefde voor het katholieke geloof, wat zelfs zijn moeder inspireerde om haar geloof te verdiepen. Op 11-jarige leeftijd begon hij een website die Eucharistische wonderen van over de hele wereld catalogiseerde. Carlo was bekend om zijn vriendelijkheid en vrijgevigheid, vooral richting daklozen. Hij noemde de Eucharistie “mijn snelweg naar de hemel”. In 2006 werd bij hem leukemie vastgesteld, maar ondanks zijn ziekte bleef hij zijn geloof belijden en anderen inspireren. Carlo overleed op 15-jarige leeftijd op 12 oktober 2006. In 2013 begon het proces van zijn zaligverklaring. Op 10 oktober 2020 werd Carlo door paus Franciscus zalig verklaard; hij staat bekend als de “patroonheilige van het internet”. Op de zondag na Beloken Pasen zal hij door onze paus heilig worden verklaard. In de volgende editie zal ik nader ingaan op Carlo Acutis, aan de hand van een boek van zijn moeder over haar opmerkelijke zoon.

  Pastoor C. Müller

Pasen

De Goede Week mondt uit in Pasen, het voornaamste feest in onze kerk. Christus is verrezen. De leerlingen ontdekken pas gaandeweg hoe door Pasen heen, alles wat ze hebben meegemaakt een nieuwe ongekende glans heeft gekregen. Voor God is niets onmogelijk. Ook de dood vormt voor de Heer geen grens. Het mag ook ons hoop verschaffen in dit Jaar van de Hoop. God is een God van levenden en niet van doden. Hij wil ook dat wij waarlijk leven, en niet enkel voor dit leven. Nee, we zijn bestemd voor de eeuwigheid; ons leven hier op aarde is slechts een prelude, een aanloop, een voorspel. Daarom ook is Pasen zo voornaam. Het opent onze wereld, naar dat andere leven toe, dat veel groter is; eeuwig ook. Graag wens ik u allen alvast van harte een ZALIG PASEN toe, mede namens het kerkbestuur en alle vrijwilligers. Moge Gods licht ook over u opgaan.

 Pastoor C. Müller

Palm- of Passiezondag

Komend weekend (12-13 april) staan we stil bij Jezus intocht in Jerusalem. Met die intocht begint de viering

van de Goede Week. Zowel op Palm- of Passiezondag, alsook op Goede Vrijdag horen we het Passieverhaal over het lijden en sterven van onze lieve Heer. Aanvankelijk wordt Jezus ingehaald met alle eer. Later slaat de stemming om. Dan roept het volk (opgehitst): Kruisig Hem! Het kan verkeren. Laten we de komende week Jezus alle eer geven, Hij die is gekomen om zijn leven te geven (ook) voor ons.

De overspelige vrouw

In het Evangelie van zondag 6 april (5e zondag van de Veertigdagentijd) brengen schriftgeleerden een vrouw naar Jezus toe, met de bedoeling Hem ergens van te kunnen beschuldigen. Zo stellen ze Hem een strikvraag. Jezus laat Zich evenwel niet vangen. Ze menen dat de vrouw, op overspel betrapt, gestenigd moet worden, conform de wet van Mozes. Maar, zo zeggen ze, wat zegt Gij ervan?

Jezus zegt aanvankelijk niets en schrijft iets met zijn vinger op de grond. Toen ze aanhielden, zei Hij: Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. Daarmee laat Hij de wet van Mozes onverlet, maar attendeert Jezus hen op hun onwaarachtigheid. Een voor een druipen ze af.

Jezus blijft met de vrouw alleen achter. Hij spreekt geen veroordeling uit, maar voegt er aan toe: Zondig van nu af aan niet meer.

Jezus nu doet hier niets af van de ernst van de zonde, maar wil de dood van de zondaar niet. Telkens geeft Hij ons mensen kans ons leven te beteren. Zowel de vrouw, alsook de omstanders beseffen dat ze zondaars zijn en dat God ieder van ons kent. Jezus nu is niet gekomen om te oordelen, maar om te redden. Hij geeft aan ieder een grote verantwoordelijkheid als het gaat om ons zielenheil. In deze Veertigdagentijd mogen we er vaker bij stilstaan, bij dat wat de Heer heeft volbracht voor onze redding. Moge het ons helpen anders (beter) te leven, dit met het oog op de Heer en zijn Evangelie.              

                        Pastoor C. Müller