“Weest niet bang voor de mensen”
In het Evangelie van de 12e zondag door het jaar (25 juni) zegt Jezus tot zijn leerlingen: “Weest niet bang voor de mensen”. Later herhaalt Hij het 2 maal: “Weest niet bevreesd”. Vrees en angst, hoe vaak belemmeren ze mensen niet?
Angst nu betreft een reactie op een bestaande situatie, bij vrees is die situatie er nog niet. We kunnen hierbij denken aan de Jodenvervolging ten tijde van de Nazi’s. Men was destijds angstig om hetgeen anderen was overkomen, vandaar eenieders vrees: Wanneer komen ze mij halen? Vrees nu weerhoudt ons. Ze leidt er vaak toe dat mensen maar hun mond houden als er onrecht plaatsvindt dat anderen treft. Van Christenen wordt moed gevraagd en voorbij te zien aan wat anderen welnu menen of mogelijk zouden vinden. Ja, sta je mannetje en werk niet mee aan de verspreiding van geestelijk gif, dat mensen doet afstompen. Beroemd is in dit verband onderstaand citaat van Martin Niemöller (1892-1984), een Duitse geestelijke, die uiteindelijk door de nazi’s 7 jaar gevangen werd gezet (Sachsenhausen / Dachau), maar wiens stem doorheen zijn geschriften men nooit tot zwijgen heeft kunnen brengen.
“Toen de Nazis in Duitsland de communisten oppakten, heb ik gezwegen, want ik was geen communist. Toen ze de Joden oppakten, heb ik gezwegen, want ik was geen Jppd. Vervolgens kwamen ze de vakbondsmensen halen, ik heb niks gezegd want ik was geen vakbondslid. Toen kwamen ze voor de katholieken. Omdat ik protestant was, heb ik niks gezegd. Toen ze voor mij kwamen … was er niemand meer om nog iets te zeggen.”
Pastoor C. Müller
Heilig Hart
De maand juni is in de katholieke kerk toegewijd aan het Heilig Hart. Op de derde vrijdag na Pinksteren (16 juni) vieren we ook dit jaar weer het Hoogfeest van het heilig Hart van Jezus. In de Bijbel wordt het hart vaak beschouwd als het symbool van moed, vreugde en hartstocht. Sint-Augustinus (354-430) beschreef het hart als symbool van liefde. Middeleeuwse mystici beschreven hun ervaringen van de hartstochtelijke liefde van Jezus voor de mensheid. Deze liefde uit zich in de wil om te lijden en te sterven in het belang van de ander. Het Heilig-Hartfeest ontstond in Frankrijk. In een visioen van Sint-Margaretha Maria Alacoque (1646-1690) toonde Jezus zijn bloedend hart. Hij maakte deze mystica uit Paray-le-Monial (Frankrijk) deelgenoot van zijn verdriet vanwege het grote aantal mensen die zijn liefde afwezen. Daarom moest er een dag komen waarop zijn onmetelijke liefde centraal zou komen te staan. In het visioen gaf Jezus de opdracht de feestdag in te stellen op de vrijdag na de achtdaagse van Sacramentsdag, oftewel de derde vrijdag na Pinksteren. In 1672 gaf de bisschop van Rennes aan de religieuze congregaties van de Sint-Johannes Eudes (1601-1680) voor het eerst verlof om een feest ter ere van het Heilig Hart van Jezus te vieren. In 1765 erkende paus Clemens XIII de 'derde vrijdag na Pinksteren' officieel als een plaatselijk feest. Paus Pius IX schreef het feest in 1856 voor heel de Kerk voor en kende er een hoge liturgische rang aan toe.
Nadat de pausen de maand mei als Mariamaand hadden gepropageerd, groeide geleidelijk het gebruik maand juni als Heilig-Hartmaand te beschouwen. Dat hield in dat gelovigen zich in juni bijzonder toewijdden aan het Heilig Hart. Men deed onder meer boete voor de veelvuldige loocheningen van Jezus' liefde voor de mensheid. Eind 19de eeuw haalden veel katholieke huisgezinnen een heilighartbeeld in huis, dat in juni extra vereerd werd.
De plaatsing van het feest op de vrijdag is een duidelijke verwijzing naar Goede Vrijdag. Het geeft zo de band aan met de herdenking van Jezus' lijden en sterven.
Pastoor C. Müller
Priesterwijding
In de kathedraal in Roermond werden afgelopen zaterdag (3 juni) twee nieuwe priesters gewijd. Het gaat om José Eduardo Guerrero Hoyos en Andy Garcia. Beiden zijn lid van de Neocatechumenale Weg, een van de nieuwe bewegingen in de katholieke Kerk. De 32-jarige José Eduardo Guerrero Hoyos komt oorspronkelijk uit Colombia. Hij volgde zijn priesteropleiding aan het diocesaan grootseminarie Redemptoris Mater in Cadier en Keer en aan het Grootseminarie Rolduc in Kerkrade. De afgelopen maanden was hij als diaken actief in de samenwerkende parochies van Sittard en daar zal hij de komende tijd ook als kapelaan aan verbonden blijven.
Andy Garcia (30) komt uit Mexico en heeft eveneens zijn opleiding gevolgd aan de seminaries in Cadier en Keer en Kerkrade. Hij gaat als kapelaan werken in de parochiefederatie van Maastricht-Oost, waar hij afgelopen maanden al als diaken actief was. Met hun wijding komt het aantal nieuwe priesters voor het bisdom Roermond dit jaar op acht. Het is bijzonder dat ons bisdom dit jaar zoveel nieuwe priesters mag verwelkomen. De zes andere neomisten werden eerder dit voorjaar in hun thuisbisdommen in India al tot priester gewijd.
Hoogfeest van het Heilig Sacrament van het Lichaam en Bloed van Christus.
Ieder jaar vieren we na het Hoogfeest van Pinksteren én het Hoogfeest van de Heilige Drie-Eenheid, het Hoogfeest van het Heilig Sacrament van het Lichaam en Bloed van Christus. Daarmee attendeert de kerk ons op het belang van de H. Eucharistie en de Eucharistische Aanbidding. Welnu, gelegenheid tot Aanbidding van het Allerheiligste bestaat ook in ons cluster. Daartoe kan men door de week van maandag tot en met vrijdag terecht in de oude dagkapel van de kerk in Velden, om er te bidden voor het uitgesteld Allerheiligste (steeds van 19.00u tot 20.00u).
Terzake heeft paus Johannes-Paulus II in zijn de Encycliek Ecclesia de Eucharistia het volgende geschreven: “De aanbidding van de Eucharistie buiten de Mis is van onschatbare waarde voor het leven van de Kerk.” (…) “Al het kwaad van de wereld kan overwonnen worden door de kracht van Altijddurende Eucharistische Aanbidding.”
Na de aanslag op zijn leven in 1981 was één van de eerste dingen die paus Johannes Paulus II ondernam, de instelling van Altijddurende Aanbidding in de Sint Pieterbasiliek in Rome.
Pastoor C. Müller
Drie-Eenheid
Komend weekend vieren we het Hoogfeest van de Heilige Drie-Eenheid (Drievuldigheidszondag). Telkens als we een kruisteken maken, belijden we wat de Kerk ons leert, nl. haar geloof in de enige God, die tegelijk de heilige en onuitsprekelijke Drie-eenheid van Personen betreft: Vader, Zoon en Heilige Geest. God, die ons begrip oneindig te boven gaat, heeft Zich niet alleen willen openbaren als enige Schepper en almachtige Vader, maar vooral als Vader, Zoon en Heilige Geest. In die openbaring nu wordt de waarheid over God geopenbaard in zijn wezenlijke kern: God is liefde en wel in het innerlijke leven zelf van de enige Godheid. Die liefde openbaart zich als een onuitsprekelijke gemeenschap van 3 goddelijke Personen.
Dit mysterie - het intiemste mysterie van het leven van God – is ons geopenbaard door Jezus Christus. Zo lezen we in Joh. 1,18: "De Eniggeboren Zoon, die in de schoot van de Vader is, Hij heeft Hem doen kennen". Volgens het evangelie van Matteüs waren de laatste woorden die Christus vóór zijn hemelvaart tot zijn apostelen sprak: "Ga dus en maak alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest" (Mt. 28, 19).
Met die woorden onderstreepte Jezus de zending van de Kerk. Ze verwijzen naar haar opdracht; te onderrichten en mensen te dopen. Dopen wil zeggen: onderdompelen in het trinitaire leven van God. In zijn laatste woorden vatte Jezus alles samen wat Hij eerder over God had gezegd, over de Vader, over de Zoon en over de Heilige Geest. Zo heeft Hij, in overeenstemming met de traditie van Israël, vanaf het begin de waarheid over de enige God verkondigd, die drie Personen omvat.
Pastoor C. Müller
Pinksteren
Als kerk vieren we komend weekend het Hoogfeest van Pinksteren. Het eerste Pinksteren vond destijds 50 dagen na Pasen plaats toen de Heilige Geest werd uitgestort over de apostelen. Pinksteren markeert het begin van de kerk. Door die uitstorting van de Heilige Geest werden de leerlingen toegerust om er op uit te trekken en te getuigen.
Gebed
Vader, wij vragen U niet om wonderen en tekenen uit de hemel.
Wij bidden om het vuur van uw Geest, die ons verwarmt, die ons verlicht,
die ons moed geeft, die ons de goede richting toont.
Moge die Geest ons aanmoedigen als wij aarzelen,
ons steunen als wij zwak zijn, ons licht geven als wij dwalen.
Moge Hij ons geloof en vertrouwen bevestigen, als twijfels ons overvallen,
als de moed ver weg is.
Vader, moge uw Geest met kracht over ons komen
zoals eens over uw leerlingen.
Ban de twijfel en kleinmoedigheid uit ons hart.
Laat uw kracht doorbreken in ons en wij zullen gaan
waar U ons zendt om deze aarde te vernieuwen.
Wees ons nabij en doe ons beseffen dat wij in rust en onrust,
in vrede en onvrede, geborgen zijn in uw zorgzame liefde.
Amen.
Pastoor C. Müller
Uitzien naar Pinksteren
Vader, wij vragen U niet om wonderen en tekenen uit de hemel.
Wij bidden om het vuur van uw Geest,
die ons verwarmt, die ons verlicht, die ons moed geeft,
die voor ons de goede richting aanduidt.
Moge die Geest ons aanmoedigen als wij aarzelen,
ons steunen als wij zwak zijn, ons licht geven als wij dwalen.
Moge Hij ons geloof en vertrouwen bevestigen
als twijfels ons overvallen, ons hoofd versterken
als de moed ver weg is.
Vader, moge uw Geest met kracht over ons komen
zoals eens over uw leerlingen.
Ban de twijfel en kleinmoedigheid uit ons hart.
Laat uw kracht doorbreken in ons en wij zullen gaan
waar U ons zendt om deze aarde te vernieuwen.
Wees ons nabij en geef ons te verstaan
dat wij in rust en onrust, in vrede en onvrede,
geborgen zijn in uw zorgzame liefde.
Pastoor C. Müller
“Als gij Mij liefhebt, zult ge mijn geboden onderhouden.”
Bovenstaande zin is ontleend aan het begin van de Evangelie-perikoop die op zondag 14 mei in de kerk wordt voorgelezen (Johannes 14, 15-21). De verrezen Heer bereidt zijn leerlingen voor op zijn heengaan; op donderdag 18 mei vieren we het Hoogfeest van Hemelvaart.
Verderop in hetzelfde Evangelie herhaalt Jezus bovenstaande zin, maar formuleert het net even anders: “Wie mijn geboden onderhoudt, die hij ontvangen heeft, hij is het die Mij liefheeft”. Het feit dat Jezus het nogmaals onder de aandacht brengt, is niet zonder reden. Liefde zonder trouw (en de overige geboden) zal op den duur niet standhouden. De geboden zijn ons gegeven als een houvast. Liefde omvat veel meer dan mooie gevoelens, ze doet allereerst een appèl op onze wil. Liefde betreft het willen van het goede voor de ander omwille van de ander. Zo kan men bij tijd en wijle de liefde minder “voelen”; het wil echter niet zeggen dat de liefde dan verdwenen is. Nee, ze “verbergt” zich dan, opdat we weer moeite doen om onze liefde te verdiepen en te zuiveren van een al te menselijke (veelal subjectieve) kijk op wat liefde nu omhelst.
Ware liefde kan als zodanig veel van een mens vragen. Ze loutert zo de mens, opdat hij gaandeweg beter leert verstaan wat liefde nu echt is. Het omvat de gehele persoon en vergt de volledige gave van jezelf. Wat daarbij helpt is naar Jezus te kijken en met Hem om te gaan, indachtig zijn gebod: “Hebt elkaar lief, zoals Ik u heb liefgehad”. Wanneer we dat doen, zal de liefde naar zijn goddelijke aard zich onthullen voor de mens die er voor openstaat.
Pastoor C. Müller