Paus Franciscus overleden
In de morgen van de 2e paasdag (21 april) overleed te Rome Paus Franciscus. Net als zijn directe voorgangers (Paus Benedictus XVI en Johannes-Paulus II) heeft hij heel wat werk verzet en in gang gezet. Franciscus stond twaalf jaar aan het hoofd van de katholieke kerk. Afgelopen maanden ging zijn toestand hard achteruit. Franciscus deed zijn naam eer aan die hij als paus verkozen had; hij was begaan met de armen, net als zijn “patroon”, de heilige Franciscus van Assisi. Waar Benedictus vooral een theoloog en leraar was, daar was Franciscus met name pastoraal gericht, o.m. in zijn apostolische brieven.
De Argentijn Jorge Mario Bergoglio werd in 2013 als eerste geestelijke van het zuidelijk halfrond paus. Hij nam de naam Franciscus aan, naar de Heilige die in extreme armoede leefde. Hij streefde naar een arme kerk ‘voor de armen’. Zijn pausschap stond in het teken van soberheid, barmhartigheid en zorgen voor Gods Schepping.
Paus Johannes Paulus II benoemde Bergoglio in 1992 tot hulpbisschop. Zes jaar later werd hij aartsbisschop van Buenos Aires en in 2001 werd Bergoglio kardinaal. In 2013 trad zijn voorganger Benedictus XVI om gezondheidsredenen onverwachts af en tot ieders verrassing werd Bergoglio tot hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk gekozen. Daarmee ontstond de unieke situatie dat er twee levende pausen waren, die duurde tot oudjaarsdag 2022, toen Benedictus overleed op 95-jarige leeftijd. Volgens de katholieke telling was Franciscus de 266ste paus. Moge hij rusten in vrede.
Heiligverklaring Carlo Acutis 27 april 2025 (2)
In deze editie van ’t Klokje wil ik de lezer nogmaals attenderen op het leven van een opmerkelijke Italiaanse jongen, Carlo Acutis. Ondanks zijn diepe geloof was Carlo een gewone tiener met alledaagse hobby’s. Hij hield van voetbal – zijn favoriete club was AC Milan – en speelde graag videogames zoals Pokémon en Halo. Hij was dol op dieren en had meerdere huisdieren, waaronder vier honden, twee katten en goudvissen.
Carlo werd geboren in Londen, Engeland, maar groeide op in Milaan, Italië. Hij was enig kind in een relatief rijk gezin dat cultureel katholiek was en hooguit twee keer per jaar naar de kerk ging. Toch zorgde deze beperkte geloofsopvoeding ervoor dat Carlo uitgroeide tot een grote heilige. Vanaf jonge leeftijd wilde Carlo al met zijn moeder geen kerk voorbij lopen zonder naar binnen te gaan en Jezus in het Allerheiligst Sacrament te begroeten. Op 18 mei 1991 werd hij gedoopt in Londen. Op 7-jarige leeftijd (16 juni 1998) ontving hij zijn Eerste Heilige Communie en begon dagelijks de Heilige Mis bij te wonen, een traditie die hij tot zijn dood volhield. Carlo ontving zijn Heilig Vormsel op 24 mei 2003.
Vanaf jonge leeftijd had Carlo een bijzondere relatie met de Eucharistie. Zijn bekendste uitspraak is: “De Eucharistie is mijn snelweg naar de hemel.” Voor hem was de aanwezigheid van Jezus in de Eucharistie cruciaal. Carlo’s geloof uitte zich niet alleen in gebed en het bijwonen van de Mis, maar ook in naastenliefde. Hij hielp daklozen en verdedigde kinderen die gepest werden. Een bijzonder voorbeeld hiervan is hoe hij tijdens een storm zonder schoenen thuiskwam, omdat hij ze had weggegeven aan een dakloze. Hij gaf vaak niet alleen uit overvloed, maar ook als hem dat zelf daadwerkelijk wat kostte. Door zijn geloof zo handen en voeten te geven, werden zijn ouders geraakt en zijn uiteindelijk ook praktiserend katholiek geworden.
Zijn missie beperkte zich niet tot de fysieke wereld. Carlo werd een digitale missionaris door websites te maken over Eucharistische wonderen, Mariaverschijningen, hemel, hel en vagevuur en engelen en demonen. Zijn website over Eucharistische wonderen werd wereldwijd bekend en is een belangrijk hulpmiddel voor geloofsonderricht.
Voor Carlo was elk mens uniek en geliefd door God als Zijn zoon of dochter. Hij benadrukte het belang van deze uniciteit, vooral in een tijd waarin jongeren zich vaak vergelijken met influencers, streven naar likes en worstelen met onzekerheden. Carlo zei hierover: “Iedereen wordt als uniek persoon geboren, maar velen sterven als een fotokopie.”
Een paar maanden voordat Carlo Acutis stierf, voorspelde hij zijn eigen dood. Dit was toen hij nog niet ziek was. Dit heeft hij glimlachend op een video opgenomen en werd na zijn dood ontdekt op Carlo’s laptop door zijn moeder. Op 10 oktober 2006 ontving Carlo het sacrament van de ziekenzalving. Twee dagen daarna, op 12 oktober 2006, stierf Carlo Acutis op 15-jarige leeftijd aan acute leukemie. Zijn lijden droeg hij op aan de Heer, voor de paus en voor de Kerk. Op zijn begrafenis kwamen, voor zijn ouders onverwachts, enorm veel mensen. Zijn moeder, Antonia Salzano, had na zijn overlijden een droom waarin de heilige Franciscus van Assisi tegen haar zei: “Je zoon bezet nu een van de hoogste plaatsen in de hemel.” Later droomde ze van haar zoon Carlo. Hij zei tegen haar: “Mam, ik word zalig verklaard en even later zal ik heilig verklaard worden.” Ook vertelde Carlo in die droom dat zijn moeder en vader nog een tweeling zouden ontvangen. Enkele jaren later werd een tweeling geboren, Carlo’s jongere broer en zus. Carlo Acutis blijkt een inspiratiebron voor jongeren; als vriend en dienaar van Jezus. Carlo Acutis, bid voor ons.
Pastoor C. Müller