Pinksteren

Komend weekend (18-19 mei) viert de Kerk het Hoogfeest van Pinksteren. De naam 'Pinksteren' komt van het Griekse pentèkostè, dat 'vijftigste' betekent. Het is de laatste dag van de vijftigdaagse Paastijd. De Kerk viert met Pinksteren de voltooiing van Pasen door de uitstorting van de Heilige Geest over de apostelen.   
De Heilige Geest is God zelf in Zijn werkzame kracht en kan ook worden gezien als de goddelijke liefdesband tussen God de Vader en Jezus Christus, zijn eniggeboren Zoon. Het Nieuwe Testament vertelt ons hoe Jezus door de Heilige Geest gedreven wordt.   Volgens het Evangelie van Johannes belooft Jezus zijn apostelen op de avond vóór zijn lijden en dood dat Hij hen de Geest zal zenden. De Geest zal hen voor altijd met Vader en Zoon verbinden, en hen helpen getuigenis af te leggen over de verrezen Jezus.  Sinds maart 2018 wordt de maandag na Pinksteren gevierd als gedachtenis van Maria Moeder van de Kerk. Daarmee is een einde gekomen aan het fenomeen van de 2e Pinksterdag. Deze gedachtenisviering wil “ons helpen herinneren dat groei in het christelijk leven verankerd moet zijn aan het mysterie van het Kruis, de offergave van Christus in het Eucharistisch gastmaal en aan de Moeder van de Verlosser en Moeder van de Verlosten, de Maagd die God haar offer brengt.” Met deze gedachtenis wil de paus  “de groei bevorderen van de moederlijke kant van de Kerk bij de herders, religieuzen en de gelovigen, alsook een groei van een authentieke Mariadevotie.”

  Pastoor C. Müller